Kategorie: Predikante Skryf (Page 1 of 38)

Ons het sowaar by die laaste nuusbrief van die jaar gekom. ‘n Jaar met sy eie dinge, maar voorwaar nog ʼn jaar geseën deur ons troue Here en groot Herder. Ons dank Hom vir genade op genade. 

Ons sluit nou die jaar se verrigtinge af met die beste wense vir almal in hierdie feesgety en met die bede dat u mag rus en uitrus in die vrede van God. As u dalk op reis gaan bid ons julle ‘n veilige en voorspoedige reis toe. Mag u elkeen die nabyheid van die Here op ‘n besondere manier ervaar. 

Volgende jaar se uitsig is die groot feesviering van ons gemeente se Jubeljaar. Ons roep vyftig jaar se genade in herinnering en beplan vir die groot naweek van 1 Junie 2025. Ons hoop en glo dit gaan in baie opsigte ‘n baie spesiale jaar wees onder liefdevolle hand van die Here se seën. 

Al ons lof en eer en dank aan Hom wat kan doen vér bo dit wat ons bid of dink. Aan Hom die heerlikheid tot in ewigheid. 

Vergun my om namens u leraars en die kerkraad u elkeen ʼn vreugdevolle Kerstyd en vakansie toe te wens. Mag dit vir ons almal ʼn ware herinnering wees aan die grootste gawe van God en laat ons nie ophou om Hom daarvoor te loof en te dank nie. 

Ds Maarten 

Aangesien die boek Handelinge nie soos die ander Nuwe-Testamentiese boeke met “Amen” eindig nie, is kommentatore van mening dat die boek onvolledig is. Daar is ook die oorlewering dat die boek wel ‘n laaste hoofstuk gehad het wat dan verlore gegaan het. Sou jy dus op Google gaan soek dan vind jy jou werklikwaar daardie hoofstuk! U kan dit lees by die Google skakel https://rejectedscriptures.weebly.com/acts-of-the-apostles-chapter-29.html, en u sal verras wees hoe anders die boek Handelinge oorkom as dit sy einde moes wees. 

Die Bybel is egter nie ‘n storie of lewensverhaal van mense soos Paulus of Petrus nie maar die openbaring van die woorde en werke van God in die daarstelling van sy koninkryk deur Jesus Christus. Daarom het die boek Handelinge letterlik ‘n veelseggende “oop” einde (28:31). 

Van hierdie oorlewering oor die laaste moontlike hoofstuk lees ons in die Sonnini’s Travels in Turkey and Greece. 

Die Sonnini-manuskrip bevat die verslag van Paulus se reis na Spanje en Brittanje. Die dokument, wat na bewering die slotgedeelte van die “Handelinge van die Apostels” is, dek ‘n gedeelte van die tydperk ná Paulus se twee jaar gedwonge verblyf in sy eie huurhuis, in Rome. Dit is geskryf in die styl van die boeke Handelinge en lees nogal soos ‘n voortsetting. 

Die manuskrip is ingevleg gevind in ‘n kopie van Sonnini se Reise in Turkye en Griekeland en is gekoop by die verkoop van die biblioteek en besittings van wyle Regse eerbare sir John Newport Bart, van Ierland. Sir John se familiewapen is op die omslag van die boek gegraveer. Dit was al meer as dertig jaar in sy besit. 

By die boek was ‘n dokument van die Sultan van Turkye, wat aan C.S. Sonnini toestemming verleen om in alle dele van die Ottomaanse heerskappye te reis. Die dokument is vertaal deur C.S. Sonnini uit ‘n oorspronklike Griekse manuskrip wat in die Argief in Konstantinopel gevind is, en aan hom voorgehou deur die Sultan Abdoul Achment. 

Ds Maarten 

Vir die laaste paar weke het ons gefokus op hoe ‘n nuwe lewe in Christus lyk. Wanneer jy ‘n nuwe mens is, wat in Christus vrygemaak is van die bande van die sonde en die dood, dan lyk jou lewe anders. Hierdie dissiplines is nie ‘n voorwaarde van verlossing nie, maar eerder ‘n sigbare kenmerk van ware gelowiges wat in Christus verlos is. 

Kom ons noem dit “kenmerke” van ‘n ware gelowige. Daar is baie van hierdie kenmerke, soos ons belydenis dit ook aantoon in die NGB art. 29. Dit is nie net die ware kerk wat kentekens het, maar so ook ware gelowiges. 

Vervolgens aangaande hierdie lidmate van die kerk: ons kan hulle maklik uitken aan die kenmerke van die Christene, naamlik hulle geloof dat hulle die enigste Verlosser Jesus Christus aangeneem het en dat hulle daarna die sonde ontvlug, die geregtigheid najaag, die ware God en hulle naaste liefhet, nie na regs of links afwyk nie en hulle sondige natuur met sy werke kruisig. 

Ten spyte van baie swakhede, en tekortkominge, bly gelowiges volhard en neem altyd hulle toevlug in Jesus Christus. Die groot vraag is altyd: Maar hoe doen mens dit? 

Deur TYD te maak… om God te KEN… uit Sy WOORD… in GEBED… 

en AANBIDDING… in GEMEENSKAP met God en sy kinders 

in die EREDIENS… 

en daarbuite. 

‘n Gesonde geestelike ingesteldheid fokus op huisgodsdiens, stiltetyd, diensbaarheid, Bybelstudie, getuienis/belydenis, offervaardigheid, mentorskap, feesviering, blydskap in die Here, vas, evangelisasie. 

Dit gaan nie net daaroor om te doen wat Jesus gedoen het nie, maar meer nog om te word soos Hy. Dissipelskap beteken om ‘n volgeling te wees. Om HEILIG vir God te wees. Om jou voor te berei vir die hemel. 

Oefen jou dan in die godsaligheid, dit is baie nuttig, want dit hou die belofte in nie net van die teenwoordige nie, maar van die ewige. 

Lourens (vdm) 

Op 31 Oktober 1517 het dr Martin Luther, ‘n Duitse teoloog en hervormer, sy 95 stellings op die deur van die Kasteelkerk in Wittenberg, Duitsland se deur vasgespyker. Hierdie dapper daad het die Protestantse Hervorming ontketen en die Katolieke Kerk se praktyke en leerstellings uitgedaag. 

Luther se stellings het die Katolieke Kerk se verkoop van aflate gekritiseer, wat vergifnis van sondes in ruil vir geld belowe het. Hy het aangevoer dat: 

1. Geloof, nie finansiële transaksies nie, tot verlossing lei. 
2. Die Kerk het geen gesag gehad om vergifnis te verkoop nie. 
3. Die praktyk het die armes uitgebuit en ware bekering ondermyn. 

Luther het individuele geloof en Skrif bo kerklike tradisie beklemtoon. Hy het die pous se gesag en die konsep van pouslike onfeilbaarheid uitgedaag. Die stellings het gevra vir teologiese debat en hervorming binne die kerk. 

Die 95 stellings het vinnig versprei en ontevredenheid met die kerk aange-wakker. Luther se idees het ander hervormers, soos Johannes Calvyn en Zwingli, geïnspireer. So ontstaan die Protestantisme van die 16e eeu. Luther se stellings was ‘n groot draaipunt in die Christelike kerkgeskiedenis en het Reformasie op nie alleen kerklike gebied nie maar ook in die politiek, kultuur en taal bevorder. 

Die vyf solas van die Reformasie is: 

• Sola Scriptura (Alleen die Woord van God), 
• Sola Gratia (Uit genade alleen), 
• Sola Fide (Slegs deur die geloof ), 
• Solus Christus en 
• Soli Deo Gloria. 

Ds Maarten 

Lees gerus die 95 Stellings: https://proregno.com/2017/07/19/die-95-stellings-van-maarten-luther-in-afrikaans/ 

Vita Est Adoratio

Die lewe is aanbidding – dit is wat hierdie bekende spreuk beteken. Die hele lewe is om God te aanbid. Elke dag is soos ‘n erediens wat die hele bestaan van ons menswees omsluit. Ons aanbid God nie net op ‘n Sondag of as ons kerk toe gaan nie, maar in elke gedagte en woord en daad. Ons hele lewe is ‘n toewyding aan God. 

In ons Christelike dissipline van ‘n nuwe lewe in Christus word hierdie aspek die middelpunt wat ons hele lewe dryf. God wil hê dat ons hele lewe ‘n aanbidding moet wees van Hom. Dat Hy regeer oor alle sfere van die lewe. Natuurlik is die erediens sentraal in aanbidding, maar aanbidding strek baie verder as net die erediens. Dit is wat ons leef en beleef in die erediens wat ons help dat ons hele lewe aanbidding word. 

U weet mos wat soms gebeur met ons kinders en jongmense, dat hulle ‘n ikoon het wat hulle lewe inspireer. Dan sal jy sê jou kind aanbid die grond waarop daardie persoon loop. Dit beteken dat daardie persoon so groot invloed uitoefen dat jou kind se gedrag verander. 

Die Bybel leer ons dat ons God so moet aanbid. Ons moet in verwondering wees oor ons Maker. Jy moet Christus navolg in elke aspek van jou lewe. In jou stiltetyd en Bybelstudie, in jou gebed en gemeenskap van geloof sowel as in jou diensbaarheid en belydenis van geloof. Ons word wat ons aanbid. Dit verander jou menswees. Jou aanbidding heilig jou. As jy mammon aanbid, word dit jou lewe. As jy bachus aanbid lyk jou lewe naderhand so. Maar so ook as Jy die Drie-enige God aanbid, dan vertoon jy die beeld van God in sy geregtigheid en heiligheid en waarheid. Jy dra die vrug van die Gees. 

Onthou dan, jou liggaam is ‘n tempel, ‘n plek van aanbidding. Laat God jou verander deur die vernuwing van jou denke, sodat jy sy heilige wil mag volbring deur jouself te stel as ‘n lewende, heilige en welgevallige offer aan Hom, dit is ons redelike godsdiens. 

Lourens (vdm) 

Tevredenheid/Contentment – (Josua17:14-18) 

Die gelese paragraaf gaan oor die families van Josef, die stamme van Manasse en Efraim, wat ONTEVREDE is met hulle lot. 

Josua moet die land verdeel en doen deur loting. Deur die gooi van die lot het die Here bepaal wat elke stam moet kry. Die nakomelinge van Josef is egter nie tevrede met hulle lot nie. Hulle kom kla by Josua. 

Ons ken mos die spul Israeliete van ouds. Kerm en kla was hulle gewoonte. 

Oppad uit Egipte, nog voor die deurtog deur die Rooisee, as die Farao hulle agtervolg, kla hulle alreeds. Deur die woestyn verlang hulle terug na die vleispotte van Egipte… en dan ken u die episodes met die kwartels en die waters van Meriba. 

Manasse en Efraim kla dat hulle nie genoeg grond gekry het nie. En heel vroom ook nog… “Ons is baie mense, want die Here het ons besonderlik geseën”. (14) 

Let nou goed op: Hulle kla eintlik teenoor die Here. 

Josua moes mos deur loting (werp van die lot) die land verdeel. So het die Here bepaal wat elkeen kry. Hulle is dus eintlik ONTEVREDE met God se besluit en toekenning. 

As ons nou so bietjie navorsing doen kom ons agter dat hierdie stamme nie regtig rede gehad het om te kla nie. Met die 2de Sensus, Moses se tyd (Num 26), sien ons dat hierdie Josef-stam (Efraim en Manasse saam) wel die grootste stam in Israel gevorm het. Die halwe Manasse-stam het egter Oos van die Jordaan reeds grond gekry. As ons dan die helfte van Manasse aftrek van die totale getal, vind ons dat die oorblywende Efraim en Manasse selfs minder in getal was as die kleinste stamme van Juda en Dan en Issaskar! Hulle het dus ‘n tweede deel ook gekry – Oos van die Jordaan! Daarom was hulle dus nou nie geregtig op meer as één werping van die lot nie! Hulle vroom praatjies was dus nie heeltemal so waar nie! 

Ja, so ken ons die mens! Ons sal selfs teenoor die Here loop en kla! 

Laat ons versigtig wees in ons gebede en in ons klagtes dat ons die Here wat ons alles uit genade gegee het, nie beledig en loop en verkla en aankla nie. Gebruik dit wat Hy jou gee tot die beste van jou vermoë en dank Hom in alles altyd vir sy genade! Sluit gereeld u gebed af met dié woorde van Jesus: “Nie my wil nie, maar laat U wil geskied”. 

Ds Maarten