Kategorie: Predikante Skryf

Kom Here Jesus kom gou!

Openbaring 22:6-21 (20): “Hy wat dit getuig sê: Ja, Ek kom gou. Amen,
ja kom Jesus onse Here!”

Maranata is die Griekse weergawe van die Aramese bede, “Kom Here Jesus”. Dit lees ons in 1 Kor 16:22. Dit is ‘n hartsgebed, ‘n eerlike versugting van die gemeente wat uitsien na die wederkoms van die Here Jesus Christus met die wolke, ‘n opregte en eerlike versugting.

Die slot van Openbaring word gekenmerk deur herhaaldelike aankondigings van Christus se spoedige terugkoms.

Open 22:7 “Jesus sê toe: “Kyk, Ek kom gou!…”

Open 22:12 “Jesus sê toe weer: “Kyk, Ek kom gou! …”

Open 22:20 “Hy wat dit alles getuig sê: Ja, Ek kom gou!…”

En juis die feit dat dit drie keer genoem word, maak dit so belangrik. Want in die Hebreeuse kultuur, as ‘n saak baie belangrik was, is dit drie maal herhaal. Die Gees Self is die Een wat hierdie woorde se waarheid in die harte van mense moet inbrand. Daarom volg die dringende uitnodiging in Open 20:17 aan letterlik alle mense deur die Gees en die bruid (vgl. Jes. 55:1) om te kom deel in sy ewige redding. Na ʼn ernstige waarskuwing om hierdie profetiese woorde nie te verag of af te water nie, omdat dit ewige implikasies inhou vir mense wat so dwaas sou wees (vers 18-20), volg ʼn laaste seën as Christus vir die derde keer in hierdie gedeelte uit-roep:

“Ja, Ek kom gou!” Open 22:20

Wat in Openbaring staan, is die ware en betroubare getuienis van Jesus Christus. (vgl. 22:6) Die inhoud van die boek handel oor die voleinding van die wêreld met die wederkoms van Christus. Dit is so dringend. God stel nie Jesus Christus se wederkoms uit nie. Maar ons moet onthou dat ‘n dag is soos duisend jaar en duisend jaar is soos een dag vir God. Jesus Christus se wederkoms is verseker. Maar daar is tyd om gereed te maak. Daar is tyd om tot bekering te kom. Maar die tyd is vinnig besig om uit loop. Die Wederkoms is naby. Dit kom soos ‘n dief in die nag. Ons weet nie wanneer nie. Daar is ‘n tyd om te vra:

IS EK REG VIR DIE WEDERKOMS?

Op daardie woorde van Jesus antwoord Johannes, en met hom die gelowiges saam: Amen! Kom Here Jesus!

Roep ons ook uit …

Maranata! Kom Here Jesus kom!
Asseblief, kom tog gou met die wolke!

Ds. Gerrit

In Johannes 1 openbaar die Heilige Gees aan ons dat Jesus Christus, die Logos, die Woord, mens word en onder ons kom woon. Dit is ook wat so mooi verwoord is in die belydenis van Nicea: “Hy het ter wille van ons mense en ons saligheid, uit die hemel neergedaal en het deur die Heilige Gees, uit die maagd Maria, vlees geword, Hy het mens geword.”

Dit is hierdie menswording waarin ons die volle openbaring van God aanskou. Hy wat Jesus is, is die ware mens. Hy is die Woord van God. Hy is die volle openbaring, die volle bekendmaking van God se genade en oordeel.

Dit is waarna die hele Skrif verwys. Dit is waarop die hele “testament” gebou word. Petrus skryf dat die profete aangaande hierdie saligheid ondersoek ingestel en navorsing gedoen het hoe en waar en wanneer die Christus sou verskyn om die belofte van die testament te vervul.

Die Bybel is nie bedoel vir die engele nie. God gee sy Woord aan ons as mense. Hy bekommer Hom nie oor die engele nie, maar oor die nageslag van Abraham, dws oor die gelowiges, is Hy besorg. Hierdie woorde kom uit Hebreërs 2 waar die skrywer Psalm 8 verklaar en wys op die Mens na wie verwys word. Hy wat skaars minder as die engele geword het. Hy wat Sy heerlikheid neergelê het, om aan mense gelyk te word.

Dit is hierdie wonderlike evangelie, die Blye Boodskap wat ons vandag in ons eie taal mag ontvang en lees en daaruit naspeur wie die Christus is. Die splinternuwe 2020 direkte vertaling word vandag in gebruik geneem na baie jare se harde werk.

Ons hoop en vertrou dat elkeen nie net die nuwe vertaling van die Bybel sal hou op die rak as vertoonstuk nie, maar dat hierdie woorde ingedrink, ingeasem en oordink mag word. Want hierdie woord word aan ons gegee sodat ons sal leer ken wie Hy is en wat Hy doen. Hy lê Sy woord in ons harte en messel dit vas deur die kragtige werk van die Heilige Gees. Laat die Heilige Gees dan in elkeen se hart strome van lewende geloofswater vloei deur ywerige Bybelstudie om geloofswaarhede keer op keer te herbevestig. Dan is ons toegerus om aan gewillige luisteraars in gehoorsaamheid aan Mat 28:19 hierdie nuwe lewe in Christus te getuig sodat daar ook lewe in hulle dooie harte kom en God daardeur die lof en eer ontvang.

Lourens Venter (vdm)

Jesus Christus was die enigste Mens wat verdien het om hemel toe te gaan. Ons sê Mens met ‘n hoofletter, want Hy was die enigste Ware God en tegelykertyd Ware mens. Maar juis met sy vertrek na die hemel het daar ook vir ons ‘n ontsettende vertroosting gekom. Dit was die voltooiing van Sy taak, sy dienswerk op aarde. Dit was die vervulling van die beloftes van God. Vir baie mense is die hemelvaart maar net ‘n onverstaanbare gebeure, ‘n vaagheid en ʼn saak wat moeilik is om te verstaan… op wolke na die hemel!

Maar juis in hierdie laaste daad van Jesus op aarde is daar vir ons sekerlik die grootste sigbare troos in opgesluit. Dit het werklik gebeur voor die oë van sy dissipels en Jesus het nie net opgevaar nie, maar seënend het Hy opgevaar. “Terwyl Hy hulle seën…”

Hy seën hulle en daarmee verseker Hy hulle dat Hy hulle onder die troue hand van God stel. Hy verseker hulle dat Hy hulle sou bewaar en versorg. In daardie seënende houding neem Hy van sy dissipels afskeid en word Hy in die hemel opgeneem. Maar dit was nie al nie. Met daardie seënende weggaan het Hy ook bevestig dat Hy altyd vir hulle sou sorg.

Ja, Jesus het nie weggevaar en van die kerk vergeet nie, maar Hy is steeds aktief elke dag besig om vir ons plek te berei. Hy is elke dag besig om vir ons te pleit. Terwyl ons as vreemdeling op aarde, as bywoners op aarde voortleef tot sy eer, berei Hy vir ons plek voor. Want die seën impliseer, en het tot gevolg dat daar ‘n dankbaarheidsaksie van aanbidding by ons as sy kinders is.

Hierdie seën het ook tot gevolg gehad dat hulle Hom aanbid het en met groot blydskap teruggegaan het na Jerusalem. Daarom is daar vreugde in kerkwees, in liggaam wees van ons Here Jesus Christus. Ons is Sy kinders. Hy berei vir ons plek voor. Hy pleit vir ons. Hy het dit vir ons verdien om ook hemel toe te gaan.

Ds. Gerrit

Almal sien uit om 2020 agter die rug te kry. Dit is asof die einde van die jaar net nie wil aanbreek nie. Ons wens eintlik om net hierdie nagmerrie jaar, die Annus Horribilis, om te kry. Vir die grootste gros mense oor die wêreld heen was 2020 menslik gesproke ‘n mislukking en ramp. Al die inperkingsregulasies en die aanpassing in ons sosiale en persoonlike lewe sowel as by die huis, werk en die kerk het soveel stremming en spanning veroorsaak.

Wat nog te sê van die isolering, die afsondering, die eensaamheid en die hartseer van mense wat bitter siek geword het, en vir hulle wat gesterf het. Nou beleef ons alweer die oplewing van die virus met ‘n styging in infeksies en moontlike verdere regulasies… Dit voel kompleet asof ons lewe net nie uit tweede rat wil kom nie…

Die groot deel van die boeke in die Bybel is geskryf onder moeilike omstandighede soos ons dit nou beleef. Paulus het selfs briewe uit die tronk geskryf en onder huisarres. Johannes as ‘n banneling op Patmos. Petrus skryf aan mense wat leef in die verstrooiing vanweë vervolging.

As ons hierdie briewe lees, en die aanmoediging en vermaning hoor, dan kom daar ‘n opvallende driedubbele begrip telkens na vore. Drie begrippe wat altyd saam gebruik word. Hulle staan die duidelikste en die meeste bekend uit die 1ste Korintiër brief hoofstuk 13, hoewel hulle in feitlik elke brief prominent is.

Lees gerus weer Romeine 5 en 8, 2 Korintiërs 1, Galasiërs 5, Efesiërs 1, Filippense 1, Kolossense 1, 1 Tessalonisense 1, 2 Tessalonisense 2, 1 Timoteus 1, Titus 1 en 2, 1 Petrus 1 ens…

Geloof, Hoop en Liefde kom op verskillende maniere en in verskillende volgordes voor. Hierdie drie is altyd aanmekaar gekoppel. Want elkeen wat Hoop het, kan tog nie hoop sonder om te glo nie. En elkeen wat glo, glo nie sonder hoop nie. En hoe kan jy glo sonder dat die liefde van Christus aan jou bewys word. God is Liefde, Hy skenk ons geloof en Hy gee Hoop.

Dit is wat ons kan neem uit hierdie jaar. Dat ons die geloof behou wat gewortel en gegrond is in die liefde van Christus wat aan ons bewys is, en wat ons ook aan ander moet bewys. Met ons harte gerig op die toekoms, met hoop. Ons hoop is nie net ‘n vae wens van ‘n beter toekoms nie, maar ‘n geloofsekerheid wat gegrond is in die vaste beloftes van God se woord. Wat bewys is deur Sy liefde en trou.

Hou vas aan die beloftes van God se woord met ‘n onwrikbare geloof. Streef na die toekoms in hoop. Wees verseker van God se liefde en trou. Want in Hom is ons meer as oorwinnaars.

Lourens (vdm)

Hierdie jaar, was ‘n uiters uitdagende jaar gewees.

Uitdagings en swaarkry. Elkeen van ons het die swaarkry beleef. Aanvanklik ‘n totale inperking, huisgebonde… Die ekonomie het en ly daaronder. Ons het almal daaronder gely om nie die “normale” te kon doen nie. Party het hulle besighede verloor, ander hulle werk, sommige het verminderde salarisse gekry. Ons kon nie as gemeente “normaal” bymekaarkom nie. Ons kon nie “normaal” woon, werk, kuier, vakansie hou en sport beoefen nie. As kerk kon ons nie eredienste, vergaderings, Bybelstudies, Jeugaksies ens. hou nie. Daar was baie uitdagings wat ons die hoof moes bied.

God bly getrou. God bly egter altyd getrou. Ons kon die elektroniese media gebruik vir oordenkings, preke, dienste, katkisasie, vergaderings ens. Ons kon en kan God steeds voluit aanbid in ons binnekamer, in ons huise en nou ook as gemeente, al is ons beperk tot 250 mense per erediens. Ons hou egter nou weer vier dienste per Sondag met katkisasie vir die Hoërskoolkinders. Wat ‘n voorreg om God steeds te kan dien en aanbid, al is dit aangepas, nuwe maniere en met meer moeite om die gemeenskap van die heiliges te kan beleef. God is dieselfde God van geslag tot geslag. God het nog nooit verander nie. God wil steeds gedien word, geëer word en geloof word. God wil steeds dat ons Hom sal liefhê met ons hele hart en siel en verstand en met al ons kragte.

Ons moet in dankbaarheid leef en steeds bou. En ons moet juis met ons hele wese en bestaan, ons dankbaarheid teenoor God betoon. Moet nie ophou om God te dank en te dien en te loof en te prys nie. Al kan sommige weens besondere omstandighede nog nie voluit meeleef met eredienste ens. nie, kom ons verdra en dra mekaar. Kom ons bid vir mekaar. Kom ons dien die Here steeds voluit binne ons omstandighede en ons vermoëns. Stelselmatig soos ons kan en mag begin ons ook weer die kerkbedrywighede en kerkkalender volg soos wat ons kan.

God is getrou. God het nie in 2020 ons alleen gelos nie. God sal altyd by ons wees. Kom ons bou positief, biddend aan die koninkryk van God. Mag God ons genadig wees om spoedig, op Sy tyd, weer voluit as gemeente te mag saamkom in aanbidding en lofprysing.

Ons wag op die Here se tyd, biddend met harte vol verlange!

Ds. Gerrit Kruger

Ek herinner my presies ‘n jaar gelede hoe ons in die beplanning van die jaarkalender vir 2020 gesoek het vir die regte jaartema. Na verskeie pogings en oorwegings het een van ons die mense se vrese oor die toekoms aangespreek en het ons tot bemoediging van die gemeente besluit die tema sal wees:

Laat jou lewe aan die Here oor en vertrou op Hom; Hy sal sorg- Ps 37:5.

Die besondere van hierdie besluit is dat nie een van ons daardie aand in die konsistorie geweet het wat rêrig in 2020 op ons wag nie!! En dit is presies die waarheid. Hy weet wat ons nie weet nie, en Hy lei ons ook in ons gedagtes ter voorbereiding.

Kyk ons dus terug op die jaar en dan na die jaartema van 2020, is dit aangrypend mooi om te weet dat Hy lankal besig was om ons voor te berei en te herinner dat Hy in beheer is van die toekoms. So lees ons in Deut 31:8 dat die Here ons vooruitgaan en by ons is. So stel Jes 52:12 dat die Here voor ons uit gaan en agter ons aan kom. So leer ons dat die goeie Herder ons lei. En Jesus self verklaar : “Ek is met julle al die dae…” (Mt28).

En hoe het ons dit nie ervaar nie. Ja, sommige van ons het baie verloor en seergekry. En tog sorg die Here. Hy het ons gedra deur die pandemie en sy nare gevolge. Op persoonlike vlak ons gedra. Op kerklike vlak ons soos ‘n herder versorg. Hy sal ons ook verder dra en versorg soos ‘n Herder en Vader, en soos net die Here alleen kan.

Dit laat mens opnuut weer dink aan Mary Stevenson se pragtige gedig: Voetspore

Ds Maarten

~Voetspore gedig~ Mary Stevenson

Een nag het ek ’n droom gehad. Ek het gedroom dat ek op die strand loop en gebeure uit my verlede het voor my afgespeel. In elke toneel het ek twee rye voetspore in die sand gesien: myne en die Here Jesus s’n. Toe die laaste toneel voor my afspeel‚ het ek teruggekyk na die voetspore in die sand en merk toe op dat daar soms net een ry spore was. Dit was telkens gedurende die eensaamste en droewig-ste tye in my lewe! Dit het my gehinder en ek het gevra: “Here‚ toe ek begin het om U te volg‚ het U beloof dat U my nooit in die steek sal laat nie. Hoekom was daar dan net een ry spore gedurende daardie moeilike tye in my lewe? Ek kan nie verstaan waarom U‚ in die tye wat ek dit die nodigste gehad het‚ my verlaat het nie.” Die Here het geantwoord: “My liewe kind! Ek het jou lief en sal jou nooit verlaat nie. Die tye wat jy net een ry spore gesien het was die tye toe Ek jou gedra het.”