Jesus Christus was die enigste Mens wat verdien het om hemel toe te gaan. Ons sê Mens met ‘n hoofletter, want Hy was die enigste Ware God en tegelykertyd Ware mens. Maar juis met sy vertrek na die hemel het daar ook vir ons ‘n ontsettende vertroosting gekom. Dit was die voltooiing van Sy taak, sy dienswerk op aarde. Dit was die vervulling van die beloftes van God. Vir baie mense is die hemelvaart maar net ‘n onverstaanbare gebeure, ‘n vaagheid en ʼn saak wat moeilik is om te verstaan… op wolke na die hemel!
Maar juis in hierdie laaste daad van Jesus op aarde is daar vir ons sekerlik die grootste sigbare troos in opgesluit. Dit het werklik gebeur voor die oë van sy dissipels en Jesus het nie net opgevaar nie, maar seënend het Hy opgevaar. “Terwyl Hy hulle seën…”
Hy seën hulle en daarmee verseker Hy hulle dat Hy hulle onder die troue hand van God stel. Hy verseker hulle dat Hy hulle sou bewaar en versorg. In daardie seënende houding neem Hy van sy dissipels afskeid en word Hy in die hemel opgeneem. Maar dit was nie al nie. Met daardie seënende weggaan het Hy ook bevestig dat Hy altyd vir hulle sou sorg.
Ja, Jesus het nie weggevaar en van die kerk vergeet nie, maar Hy is steeds aktief elke dag besig om vir ons plek te berei. Hy is elke dag besig om vir ons te pleit. Terwyl ons as vreemdeling op aarde, as bywoners op aarde voortleef tot sy eer, berei Hy vir ons plek voor. Want die seën impliseer, en het tot gevolg dat daar ‘n dankbaarheidsaksie van aanbidding by ons as sy kinders is.
Hierdie seën het ook tot gevolg gehad dat hulle Hom aanbid het en met groot blydskap teruggegaan het na Jerusalem. Daarom is daar vreugde in kerkwees, in liggaam wees van ons Here Jesus Christus. Ons is Sy kinders. Hy berei vir ons plek voor. Hy pleit vir ons. Hy het dit vir ons verdien om ook hemel toe te gaan.
Ds. Gerrit