“Gaan roep hierdie woorde uit sodat elkeen in Jerusalem dit kan hoor. So sê die Here: Ek onthou nog hoe getrou jy aan My was in jou jeug; hoe lief jy My gehad het toe jy my bruid geword het, toe jy My die woestyn in gevolg het, in ‘n wêreld waar niks geplant word nie.” JEREMIA 2:2
Die Here God roep die volk tot herinnering van hulle toewyding in die verlede. Toewyding wat blykbaar verslap het en so kry die Here nie die eer wat Hom toekom nie.
Ongelukkig is dit waar dat ons sukkel met volharding in toewyding. Dit wil voorkom of oorgawe en toewyding nie maklik van een geslag na die volgende oorgedra word nie. Die opwinding van ‘n jong geloof taan maklik, en die vreug-de van die godsdiens verflou sommer gou. Die eerste liefde wat verlaat word omdat die self en die eie-ek tog so ‘n groot rol in ons voortbestaan speel. Die Kategismus draai nie doekies om nie as dit stel dat “ons van nature geneig is om God en ons naaste te haat”.
Die Here roep sy volk en kerk om sy groot dade in herinnering te roep. Ook die sonde-verlede waaruit jy gered is. Onthou wie jy was. Onthou wie jy was, sonder Christus! En roep in herinnering die groot dade van God. Maak sy Naam aan die mense bekend. Laat die nasies hoor en laat hulle jou liefde, oor-gawe en toewyding sien.
O kerk van Christus, onthou die toewyding van jou Verlosser. Hy wat jou bruidegom met volle oorgawe is en jou met sy dure bloed gekoop het. Kom vandag weer aan sy tafel en roep in herinnering wat Hy vir jou gedoen het, en laat ons, Hom weer met oorgawe dien en eer.
“Mag God, wat vrede gee, julle volkome aan Hom toegewyd maak en julle geheel en al, na gees, siel en liggaam, so bewaar dat julle onberispelik sal wees wanneer ons Here Jesus Christus weer kom!” (1 Tess 5:23)
Ds Maarten