Ek sal nooit Joel Beeke se woorde vergeet wat hy in 2004 by ‘n predikante konferensie gesê het nie. Hy het uit Handelinge 20:28 gepreek. Sy presiese woorde was: ‘The Church was worth His blood, is it not worth your time?’ Wanneer God mense red, plaas Hy hulle in ʼn liggaam en nie in ‘n hoek nie. Die Skrif sê: “Die wat toe sy woord met blydskap aangeneem het, is gedoop; en daar is op dié dag omtrent drie duisend siele toegebring… En die Here het daagliks by die gemeente gevoeg die wat gered is.” (Handelinge 2:41, 47). En weer: “Want ons is almal ook deur een Gees gedoop tot een liggaam” (1 Korintiërs 12:13). 

Iemand wat glad nie in ander gelowiges belangstel nie, is ongered. Johannes skryf: “Ons weet dat ons oorgegaan het uit die dood in die lewe, omdat ons die broeders liefhet. Hy wat sy broeder nie liefhet nie, bly in die dood.” (1 Johannes 3:14). Die feit dat jou naam op die lederol van ’n gemeente verskyn, beteken nie noodwendig dat dit in die Boek van die Lewe is nie. “Die Here ken die wat syne is” (2 Timoteus 2:19). Jy kan uiterlik deel wees van ’n kerk sonder dat jy innerlik deel is. Johannes skryf oor sulke mense en sê dat baie van hulle uiteindelik die kerk verlaat: “Hulle het van ons uitgegaan, maar hulle was nie van ons nie; want as hulle van ons was, sou hulle by ons gebly het; maar dit moes aan die lig kom dat hulle nie almal van ons is nie.” (1 Johannes 2:19). Let asseblief op dat daar volgens Johannes net twee kategorieë is. Iemand wat nie binne die kerk is nie, is buite; iemand wat nie deel van Christus se liggaam is nie, is in die wêreld en ongered. Moet asseblief nie dink jy kan ’n ware gelowige wees en geen belang hê by die kerk nie. As dit so is, beteken dit dat Jesus ‘n Hoof is sonder ‘n liggaam. 

Ek kan hoor hoe sommige van my lesers sê: ‘Daar bestaan in die Bybel nie iets soos lidmaatskap nie.’ ‘I beg to differ.’ Feitlik elke brief in die Nuwe Testament is aan gemeentes of hulle leraars geskryf. Selfs ’n brief aan ’n individu soos Filemon sê: “aan die gemeente wat in jou huis is” (Filemon 2). Dit is ook duidelik dat die vroeë Christene geweet het wie deel was van die gemeente en wie nie. Volgens Handelinge 1:15 was daar eers 120 mense. In 2:41 het daar omtrent 3000 bygekom, en in 4:4 het die getal van die mans alleen tot omtrent 5000 gegroei. Volgens Romeine 16:1 was Febe deel van die gemeente in Kenchreë (Korinte se hawestad). Mense wat sê lidmaatskap is nie Bybels nie, praat onsin. 

Die Bybelverse oor lidmaatskap lê dwarsoor die Nuwe Testament versprei soos kosmos in die Vrystaat. Daar is 58 ‘mekaar’-opdragte in die Nuwe Testament: dra mekaar se laste, bid vir mekaar, vergewe mekaar, vermaan mekaar, bou mekaar op, ens. Hoe kan enige gelowige hierdie opdragte effektief uitvoer as hy nie deel is van ‘n gemeente nie? As ‘n gelowige na vele waarskuwings in sy sonde volhard, moet hy van die gemeente afgesny word (Matteus 18:17). Maar hoe kan hy van die gemeente afgesny word as hy in die eerste plek nie deel was daarvan nie? Trouens, om deel te wees, is niks anders as lidmaatskap nie. 

Verder sê die Bybel dat ons gereeld die nagmaal moet vier. Volgens 1 Korintiërs 10:16-17 en 11:17-34 moet ons dit doen wanneer ons saamkom… SAAMKOM. Dit is onbybels om lidmaatskap te verag en die nagmaal saam met jou gesin te vier. Volgens Hebreërs 13:7 en 1 Tessalonisense 5:12 moet Christene hulle leiers gehoorsaam, liefhê, en respekteer. Impliseer dit nie dat jy deel moet wees van ‘n gemeente met leiers nie? As jy opsetlik by die huis bly en die preke op RSG of DSTV wil luister – iemand wat siek is het ‘n geldige verskoning – moet jy nie verwag dat die plaaslike dominee jou in die hospitaal moet besoek nie. Vra vir RSG om iemand te stuur. Ek verkies om my by Martyn Lloyd-Jones te skaar. In 1927 het hy die volgende woorde geskryf: 

‘People complain about the dwindling congregations and how the churches are going down. Why are people ceasing to attend places of worship? Why is it, that last Sunday night I noticed that, while the places of worship in Cardiff were only sparsely attended, the trains coming from Porthcawl and other sea-side places were packed out? Why did these people spend their Sunday at the sea-side and in other places rather than in the House of God worshipping? Well, the answer is perfectly plain. They obviously prefer to be at the sea-side and feel that they get more benefit there than they do in their chapels and churches. Now it is no use our arguing with people like that, it is no use our telling them that they really do not get greater benefit there, because they honestly believe that they do… What I feel like saying to these trippers is this: If you honestly believe…that you derive greater benefit by spending your day in the country than you do by attending a place of worship, well then, go to the country. Don’t come here if you honestly feel that you could do better elsewhere. Unless you feel that something is being offered and given to you here which no other institution can offer or equal, well then, in the name of Heaven, go out into the country or to the sea-side. The church of Christ is a church of believers, an association of people banded togeth-er by a common belief and a common love. You don’t believe? Well, above all, do not pretend that you do. Go to the country and the sea-side. All I ask of you is, be con-sistent. When someone dies in your family, do not come to ask the church in which you do not believe to come to bury him. Go to the sea-side for consolation…’ 

Liewe leser, jy moet asseblief besef dat lidmaatskap nie ’n blote formaliteit is nie. God verwag toewyding. In die eerste gemeente het die gelowiges hulleself aan goeie prediking, geestelike gemeenskap, die nagmaal en gesamentlike gebed gewy
(Handelinge 2:42). Ek verstaan nie hoe mense sonder gemeenskap deur e-kerk of
preke op die radio wil groei nie. Die Skrif sê dan: “en laat ons op mekaar ag gee om
tot liefde en goeie werke aan te spoor; en laat ons ons onderlinge byeenkoms nie
versuim soos sommige die gewoonte het nie, maar laat ons mekaar vermaan, en dit des te meer namate julle die dag sien nader kom.” (Hebreërs 10:24-25). As jy nie saam met die gelowiges wíl vergader nie, sal Jesus jou nie spesiaal in jou sitkamer ontmoet nie. Toe Jesus ná sy opstanding met die dissipels ontmoet het, was Thomas nie daar nie. Jesus het nie moeite gedoen om hom in die week te ontmoet nie.

Thomas moes wag tot die volgende Sondagaand (Johannes 20:24-29).
As jy van die gemeentelike byeenkomste af wegbly, sal jy seën mis. Volgens Paulus
en Johannes openbaar Jesus sy heerlikheid in die gemeente (Efesiërs 3:21,
Openbaring 1:13, 20, 2:1). Martyn Lloyd-Jones het gesê:

‘People who neglect attendance at the house of God are not only being unscriptural – let me put it bluntly – they are fools. My experience in the ministry has taught me that those who are least regular in their attendance are the ones who are most troubled by problems and perplexities… Moreover, those who do not attend God’s house will be disappointed some day, because on some favoured occasion the Lord will descend in revival and they will not be there. It is a very foolish Christian who does not attend the sanctuary of God as often as he possibly can, and who does not grieve when he
cannot.’

Dalk ken jy die storie van die man in die noorde van Skotland? Hy was baie ongereeld by die kerk. Die dominee het hom op ‘n koue wintersaand besoek. ‘n Kaggelvuur het gebrand. In doodse stilte het die dominee en die man na die vuur gekyk. Die dominee het later opgestaan en met ‘n ystertang ‘n kooltjie uit die vuur gehaal en eenkant gesit.

Die kooltjie het al hoe flouer begin brand, totdat dit swart was. Die dominee het die kooltjie in die vuur teruggesit. Na ‘n kort rukkie het dit weer gegloei. Die dominee het opgestaan en die man gegroet. Hy het die boodskap gekry.

Ivor Jefferies
(https://goeietyding.wordpress.com/2016/02/24/die-probleem-met-kerklose-christene/)