Ons hoor gereeld dat mense op ‘n “onmenslike” wyse moet oorleef. Daar is baie landsburgers wat in onmenslike omstandighede elke dag ‘n bestaan moet maak; wat onmenslike werksomstandighede moet verduur; wat onmenslike behandeling ontvang ens.
Tog is daar ‘n diep vraag wat dit werklik beteken om mens-”waardig” te wees. Ongelukkig word hierdie twee uiterste pole as die enigste vorm menslikheid gesien, waarby menseregte dan die skeidsregter is.
Volgens menseregte moet jy so en so behandel word en die volgende dinge ontvang om menswaardig te wees… As jy dit nie kry nie, het jy die reg om op jou menswaardigheid aanspraak te maak deur te protesteer…
So word die gedrag van mense negatief ingestel deur mensgemaakte wette om ons samelewing te orden om ons wese te laat leef en te bestaan met destruktiewe gedrag. Op hierdie wyse word die mens sy eie god. Elke mens moet deur sy eie opinies en eie regte self veg vir sy menswees. Die moderne eksistensialisme is bloot petrol op die vuur deur identiteitspolitiek en die “woke”kultuur. Want nou word elke mens vertel dat hulle self kan besluit wat hulle liggaam is…
Hierbinne lê ‘n diepgewortelde tweestryd tussen Platoniese dualisme wat natuur en genade skei. Die liggaam is net die kerker van die siel. Maar terselfde tyd ook ‘n eksistensiële realisme, dat ek net vir die hier en nou bestaan. Ek moet my beste lewe nou leef…
Nie een van hierdie filosofiese denkstrome kom egter by die antwoord uit wat dit beteken om mens te wees nie. Want al hierdie denke is gerig op die mens. Die begin en einde van alles gaan net oor ons. Dit kaap soms ook die Skrif om te beweer dat alles net gaan oor die mens. “Want so lief het God die wêreld gehad….”
Dit gaan egter oor meer as “die mens” in hierdie skepping. Die mens is geskep, nie vir homself nie, maar vir God. As kroon van die skepping is die doel van die mens om God te verheerlik. “…sodat elkeen wat glo, die ewige lewe kan hê…” Dit is, om God te dien en Hom lief te hê en Hom te verheerlik…
U sien, om mens te wees is om te verstaan dat jy broos is, soos Enos, om God te aanbid. Om te begryp wat Dawid uitroep in Psalm 8: “Wat is die mens dat U aan hom dink…?” Dan kom ons uit by die ware mens, Jesus Christus… Soos Pilatus Jesus aan die skare wys: “Daar is die mens!” Johannes 19:5
Om mens te wees is om te verstaan dat jy geskep is deur God, met die doel om Hom te dien en te eer. Om mens te wees is om deel te hê aan die ware mens, Jesus Christus. Dit is om herstel te word na die beeld van God – om die Heilige Gees te ontvang.
Dan verstaan ons dat ons liggaam ‘n tempel is van God! ‘n Tempel waarin die Heilige Gees woon. Die liggaam is nie nikswerd nie, Jesus Christus het met Sy eie liggaam vir ons liggame betaal sodat ons nie in die helse vuur gewerp sal word nie, maar in die hemelse heerlikheid sal deel.
Dit is tog wat ons bely aan die Nagmaalstafel, dat die brood ons gemeenskap is met die liggaam van Christus… En dan eet ons daardie brood sodat ons liggaam versterk kan word.
Daarom bely ons ook, as die fondament van dit wat ons glo, wat ons ENIGSTE troos is, dat ons na liggaam en siel, in lewe en in sterwe aan Christus behoort.
Mag die Here ons versterk en moed gee ook in hierdie tyd van Covid 19, om te onthou dat ons volkome aan Hom behoort, na liggaam en siel. Dat ons nie hoef te vrees nie. Dat die dood ons nie van Hom kan skei nie… Maar dat ons met ‘n volkome hart Hom sal dien en eer en verheerlik, in lewe en in sterwe want daartoe het Hy ons vry gekoop!
Lourens (vdm)